Сны аб Беларусi
Дзесь мiж сiнiх азер i бязмежных лугоўЕсць мясцiна, абраная лесам.Прывячае там шэргат сасновых бароў,Мятны водар мурожных пакосаў.Хай няма хараства ў ей паўдневых краiн,Дзе да берага ласцiцца мора.Там надзеi маi, там маi каранi,Там пазнаў я i шчасце i гора…
Оглавление
- «Зноў ноч разлiлася па наваколлi…»
- «Так i жывем, не гледзячы на крызiсы…»
- «Адшукаю сабе пакаранне…»
- «Б«ецца мятлiк у вакно…»
- «Я выдумаў краiну мрой…»
- «Жыцце цягне на захад, а сэрца на ўсход…»
- «З«ездiць бы туды i паглядзець…»
- «Прабач, што не сказаў я слоў ласкавых…»
- «Вось чаго нiколi не рабiў…»
- «Лiпiна ўпрыгожылася золатам…»
- «Што мяне цягне на вандраваннi?..»
- «Пагуляць бы так, каб на душы…»
- «У жыццi я ўсе пазнаў i зведаў…»
- «Разлiлася рэчанька…»
- «Дзесь мiж сiнiх азер i бязмежных лугоў…»
- «Я не скаржусь на лес свой няўдалы…»
- «Зыходзiць дзень стамiўшыся ад спекi…»
- «Каб вялiсь у вашай хаце…»
- «На пачатку лiпеня…»
- «Расквiтнела шыпшына ля плоту…»
- «Няма слез. Унутры штось зламалась…»
- «Чаго мне не хапае ў жыццi?..»
- «Калi зноў апынюся не ў пашане…»
- «Сонца хiлiцца да долу…»
- «Усе мiне. Зiмовыя завеi…»
- «Сонца схiлiлась за дах…»
- «I мне нiкуды ад яе не дзецца…»
- «Вочы сiнiя, косы русыя…»
- «Раззлавалася завея…»
- «Стогнуць у печы смалiстыя дровы…»
- «У празрыстую далеч нябес…»
- «Зашчамiла крыху сэрца…»
Купить книгу
Приведённый ознакомительный фрагмент книги «Сны аб Беларусi» предоставлен нашим книжным партнёром — компанией ЛитРес.
Купить и скачать полную версию книги в форматах FB2, ePub, MOBI, TXT, HTML, RTF и других
«Стогнуць у печы смалiстыя дровы…»
Стогнуць у печы смалiстыя дровы,
Бульба пыхкае ў чыгуне.
Дзякуй богу, пакуль што здаровы.
Праўда спрыт не такi, як раней.
Надзялiла жыцце вельмi шчодра.
Ўсе было — радасць, гора i грэх.
Дзякуй богу, пакуль усе добра.
А астатнее хай абмiне.
Ад святла да самога змяркання
Вырашаем стос розных праблем.
Дзякуй богу, пакуль што пры справе.
На тым свеце як след адпачнем.
Як палын той галовы сiвыя,
За спiной безлiч пражытых год.
Дзякуй богу, пакуль што жывыя.
Хоць жывем у крэдыт ўжо даўно.
