Февраль
Наносила зима
Свою тонкую вязь,
Лёгким взмахом пера
По позёмке змеясь.
У шальных февралей
Продолжала блуждать,
Серебром вензелей
Вышив снежную гладь.
И одна за другой
Звёзды на небесах
Угасали зарёй
На прозрачных часах.
Иней — белый фарфор,
Солнца луч — серпантин,
Оттеняли простор
И румянец равнин.